قیر
قیر یک هیدروکربن چسبناکی است که در پالایشگاه نفت تولید می شود. رنگ آن سیاه تا قهوه ای تیره است. در دمای محیط جامد می یاشد اما با افزایش دما به حالت خمیری درمی آید. برای استفاده با توجه به حراراتی که به آن داده می شود به شکل مایع می شود. دو خاصیت مهم که قیر دارد چسبندگی بالا و نفوذ پذیری در برابر آب است. قیر در ساخت و سازها، آسفالت و راه سازی، عایق بندی پشت بام و سرویس بهداشتی استفاده می شود.
انواع قیرها:
قیر نفتی: از نفت یا سنگ های معدنی خاص استخراج می شود.
قیر دمیده: هوا داغ به قیرخالص دمیده می شود. درجه نفوذ این قیرها کم و نرمی بیشتر و حساسیت کمتری نسبت به تغییر دما دارد.
قیر مخلوط یا محلول: از ترکیب قیر با یک حلال مثل بنرین به دست می آید. استفاده از این قیر ها باعث کاهش آلایندگی محیط زیست می شوند.
از قیر بیشتر برای عایق بندی بام و کف سرویس بهداشتی استفاده می شود. به منظور تثبیت قیر از گونی استفاده می شود که به آن قیرگونی گفته می شود. الیاف گونی نقش مسلح کننده قیر را دارد و قیر را در محل خود تثثبت می کند. یکی از برزگترین تولید کنندگان قیر در دنیا کشور ایران است. برای تعیین خصوصیت و کیفیت قیر یک سری آزمایش ها انجام می شود. نقطه نرمی، درجه نفوذ، میزان کشش، تاثیر حرارات هوا روی قیر، نقطه اشتعال و وزن مورد بررسی قرار می گیرد. رویدادهای سیاسی، اقتصادی، تحریم و... برای روی قیمت قیر تاثیر می گذارند.
