تاریخچه قیچی
قیچی اقطعه ای است که از جنس برنز ساخته شده است. قیچی دارای دو تیغه فلز یا آهن است که به هم از طریق پیچ متصل شده اند. قیچی قبل از میلاد مسیح توسط ورقه های نازک فلزی به هم متصل بودند. این ورقه ها با فشار به همدیگر نزدیک می شدند. بعد از آن این قیچی ها توسط مصری ها تغییرکردند که شبیه به قیچی های امروز هستند. قیچی های که توسط رومیان ساخته شد از جنس آهن بودند. قیچی ها باید بعد از استفاده حتما تیز گردند. قیچی یک ابزار برش دستی است که به وسیله آن کاغذ، پارچه و.... می برد. قیچی یک جفت تیغه فلزی محکم و تیز است که به همدیگر متصل هستند. دسته های این قیچی ها نابرابر باهم هستند تا برش به راحتی انجام گردد. تکیه گاه فیچی هر چه دورتر، قدرت برش بیشتری را فراهم می کند. تولید انبوه قیچی در انگلستان گسترش پیدا کرد. قیچی با توجه به کاربرد در فرم و شکل های مختلف ساخته شده اند.
فیچی ها به قیچی خانگی و صنعتی تقسیم می شوند. قیچی های خانگی طول تیغه های آن کمتر از 15 سانتی متر است. قیچی های صنعتی تیغه های بلند تراز 15سانتی متر دارند. قیچی های باغبانی و آهن بری جزء قیچی های صنعتی هستند. در ایران نام قیچی ها در ابتدا دوکاد، گاز بود اما در حال حاضر به قیچی دوکاد قیچی پشم چین گفته می شود.
قیچی ها با دنده های مختلف تولید شده اند که کاربردهای مختلفی دارند. برای برش پارچه از تیغه های دنده ای استفاده می شود. برای برش ورق های فلزی و آهن جنس تبغه قلع است. قیچی های که برای موارد پزشکی و اورژانسی استفاده می شود قیچی های تروما نام دارند. انواع دیگر قیچی ها رو می توان قیچی پیرایشی، قیچی برش چمن، قیچی بدون درز نام برد.