تاریخچه پارچه
پارچه لایه نرمی است که شبکه ای از نخ، الیاف طبیعی و مصنوعی تشکیل شده است. ساختار و نحوه قرارگیری آنها انواع پارچه ها را می سازد. پارچهها از روشهای بافت تاری، پودی، بافت حلقوی که شامل کشبافی یا قلاب بافی و روشهای بیبافت تولید می شوند. موادی که در پارچه به کار می رود پنبه، ابریشم، پشم است. به بازار پارچهفروشیها بازار بزازها گفته میشود. نخستین پارچه پنبه در آسیای جنوبی بافته شده است. ایرانیان از چند صدسال پیش به کار بافندگی پارچه پرداختهاند. اقوام ایرانی از آغاز غارنشینی، پشم گوسفند و بز را بهصورت پارچه میبافتند. نساجی ایران در دوره هخامنشی در آذربایجان در بافت پارچههای ابریشمی، پشمی نرم و لطیف، مشهور بود. رایج ترین کاربرد منسوجات پوشاک است. در خانه برای وسایلی چون فرش، اثاثیه روکش شده، سایهبان پنجره، حوله، رومیزی، تخت، و سطوح صاف قابل استفاده است. کارهای هنری، محیط کار، فرآیندهای صنعتی و علمی مانند فیلترینگ نیز استفاده می شود. برخی از کاربردهای متفرقه آن عبارتند از تولید پرچم، کوله پشتی، چادر، تور، دستمال، پارچه تمیزکردن، وسایل حمل و نقل.
انواع پارچه ها:
پارچه چیت: پارچه پنبهای و نقش داری که دارای گلهای کوچک و بزرگ است.
پارچه چلوار: پارچه پنبهای سفید و آهار دار است. پارچه پرمصرف برای دوخت پیراهن، زیرجامه، ملحفه و روبالشی است.
پارچه کرباس: پارچه پنبهای سفید و درشت بافت که غالباً زنان و مردان روستایی از آن لباس استفاده می کنند.
پارچه متقال :پارچه پنبهای سفید و لطیف تراز کرباس
پارچه کتان: پارچهای که از الیاف ساقه کتان ساخته میشود. کتان گیاه علفی یکسالهای است دارای برگهای سبز مات و ساقه آن متشکل از الیاف نرم و بلند است.
پارچه مخمل :پارچهای نخی یا ابریشمی که یک روی آن صاف و روی دیگر پرزهای لطیف دارد.
پارچه حریر: پارچه ابریشمی نازک، فاستونی
و....