تاریخچه نخ
نخ از دیرباز برای بافت پارچه و تهیه لباس برای انسان های اولیه تاکنون استفاده می شود. نخ به شکل رشته های باریک، بلند از طریق ریسندگی تبدیل به الیاف می شود. برای تولید پارچه از نخ استفاده می شود و جزء اصلی یک پارچه نخ است. تقسیم بندی نخ براساس جنس به 3دسته تقسیم می شوند. نخ طبیعی(الیاف طبیعی)، نخ مصنوعی(الیاف مصنوعی مثل پلی استر) نخ مخلوط(ترکیبی از الیاف مصنوعی و طبیعی) .
نخ ها از دوک نخ ریسی تولید می شوند جنس آنها از چوب یا فلز است. کار آن این است که پشم و موی حیوانات، ابریشم را به نخ تبدیل کند. در دوران اسلام برای نخ ریسی از دوک، چرخ و دستگاه بافندگی برای تهیه پارچه استفاده می شد. در ایران اولین دوک ها در کاشان و خوزستان مشاهده شده اند. شکل و ظاهر دوک ها به دلیل نوع استفاده متفاوت است.
دوک های اولیه یک چوب مستقیم برای پیچیدن نخ بودند. یک بریدگی در بالا چوب بود که انتهای آن را محکم می کرد. یک سری قلاب به آن ها اضافه شد. بعد از آن چرخ های چرخان برای این کار استفاده شدند. با اختراع چرخ ریسندگی تولید الیاف برای پارچه 10تا100برابر شد. تولید چرخ ریسندگی باعث ظهور رسانه چاپ هم گردید. الیاف های تجاری که در حال حاضر می چرخند از روش ریسندگی انتهای باز تولید می شوند. الیاف های تجاری کار کمتری نسبت به ریسندگی حلقه ای دارند که تولید نخ از این طریق ارازان تر است.
یکی از شاخص ترین و گران ترین جنس نخ، نخ ابریشم است. نخ فاستونی نوعی دیگر از نخ ها هستند که ضخامت آن نسبت به سایر نخ ها بیشتر است. نخ های فلزی یا تزئینی، نخ کوبلن و نخ نامرئی برای تزئین لباس و گلدوزی استفاده می شوند.