تاریخچه پارچه کتان
الیاف کتان ازگیاه کتان به دست می آید نام دیگر آن فلاکس است. در چین، کانادا، آرژانتین مشاهده می شود. این گیاه دارای گل های بنفش، آبی، سفید است. ساقه آن بین 60 تا 110سانتی متراست و طول برگ آن حدود 4سانتی متر است. این گیاه در اردیبهشت و خرداد کاشته می شود و 3ماه رشد آن طول می کشد. برای رشد آن به هوا سرد و مطلوب و بارانی نیاز است. پارچه کتان از الیاف بهم تابیده در ساقه به دست می آید. این الیاف بین مغز چوبی و پوسته قرار دارد. از این گیاه علاوه بر پارچه از تخم گیاه روغن گیری می شود و قابلیت درمانی دارد. برای ساخت پارچه کتان ابتدا برگ های گیاه از پنبه جدا می شود. در مرحله بعد توسط ماشین ها، مواد آلوده از آن جدا می شود. بعد به کارخانه نساجی برای تبدیل آن به نخ ارسال می شود. نهایتاَ رنگ آمیزی شده، بعد از آن دوخت پارچه های مختلف کتان تولید می شود. کتان از قدیمی ترین پارچه های جهان به شمار می آیند و اولین بار در غارها اروپا مشاهده شده اند. نمونه های از آن را در سوئیس و مصر نیز کشف شده اند. کتان به دلیل جذب آب از پنبه سریع تر خشک می شود و مناسب برای هوای گرم است. یکی از خصوصیات بارز پارچه های کتان استحکام آن است. این پارچه ها در برابر مواد قلیایی نیز دارای مقاومت بالایی هستند. الیاف کتان نرم و شفاف است و هر چی چربی آن بیشتر باشد شفافیت آن بیشتر خواهد بود. پارچه کتان با توجه به فرآیند تولید و ترکیبات آن در انواع مختف تولید می شود. از جمله : پارچه کتان نخی، کاغذی، صابونی، کریستال و .... می توان نام برد. پارچه های کتان در ضخامت، رنگ، طرح و دوخت مختلف در بازار موجود است. کاربرد این پارچه ها در حوله، کیف، پارچه مبل، کفش، نخ بخیه، پارچه های کارشده با چرم استفاده می شود.