تاریخچه سوزن
سوزن کاربردهای مختلفی دارد که در گذشته سوزن ها از استخوان و چوپ ساخته شده بودند. هدف اصلی استفاده از آن در دوخت و بافندگی است. اولین سوزن ها در مصر کشف شدند که از پوست حیوان برای دوخت لباس مورد استفاده قرار می گرفت. در چین دو مدل سوزن های کشف شد که برای 10هزار سال پیش بود. مدل اول آن پهن و مسطح بود. مدل دوم آن شکل دایره و مربع بود که برای گلدوزی مورد استفاده قرار می گرفت. با ظهور آهن سوزن ها از آهن ساخته شدند. دوام و کارایی سوزن های که با آهن ساخته شدند بالا بود. در قرون وسطی از فولاد برای ساخت سوزن استفاده شد که کاربرد فراوان برای لباس های نظامی و زره داشت. با ظهور چرخ خیاطی سوزن های مختلف متناسب با پارچه و نوع دوخت تولید شد. در گذشته متوجه شدند که نخ را علاوه بر اینکه سوراخ به وسیله سول پیچید شود بلکه میتواند در داخل آن هم نیز کشیده شود. همچنین با نازک و ضخیم بودن پارچه نوع سوزن انتخاب می شود. شماره سوزن معمولی 14 است. برای پارچه های ضخیم از شماره های بالا و برای پارچه های نازک از شماره سوزن پایین استفاده می شود. در حال حاضر اکثر سوزن ها سوزن های نوک تیز است. یک سر سوزن دوزندگی تیز است. سر دیگر آن یک سوراخ باز دارد که ته سوزن است و به آن چشم سوزن گویند. ضخامت سوزن معمولا 2میلی متر است. سوزن ها برای گلدوزی و لحاف کاری و دوخت و صنایع دستی، ..... کاربرد دارند. کار تزئینی با سوزن را سوزن دوزی نام دارد، که از شاخه های رو دوزی است. به دوزندگان در بازار سوزنگر گفته می شود. سوزن جوالدوز سوزن ضخیم است که برای پارچه های ضخیم، گونی و جوال استفاده می شود. انواع سوزن ها را میشه سوزن ته گرد، سوزن جراحی، سوزن چرم دوزی، سوزن منگنه، سوزن سرنگ و ... نام برد. بهترین برند سوزن organاست.