جزئیات محصول

تبدیل الیاف به نخ از طریق ریسندگی انجام می گردد. ریسندگی جزء صنایع های اولیه ای است که بشر آن را کشف کرده است. در گذشته از دوک های چوبی برای تبدیل الیاف به نخ استفاده می کردند. دوک های پیشرفته ابتدا در اروپا و هند یافت شده اند. تا قبل از قرن هجدهم که ماشین ریسندگی اختراع شود فرآیند ریسندگی توسط انسان از طریق دوک یا دستگاه های ریسندگی ساده انجام می شد. ریسندگی دارای 3 مرحله کش دادن و موازی کردن الیاف، پیچیدن نخ روی بسته نخ، تاب دادن است.

اختراع ماشین ریسندگی مانند تمام صنعت های دیگر که ماشینی شدند یک سری مزایا دارد. از این مزایا می توان افزایش سرعت تولید و کیفیت و کاهش هزینه ها را نام برد.

ربسندگی به دو دسته شیمیایی و مکانیکی تقسیم می شوند. در ریسندگی شیمیایی مواد پلیمری از طریق ریسندگی به فلامنت تبدیل می شوند. در ریسندگی مکانیکی از طریق فرآیند تاب، الیاف ها کنار هم قرار می گیرند. بعد از آن رشته های بلند نخ تولید می شود. ریسندگی مکانیکی به دو دسته ریسندگی قدیمی و مدرن تقسیم می گردند. به ریسندگی متداول رینگ گفته می شود. سیستم مدرن شامل ریسندگی چرخانه ای، ایرجت و اصطحکاکی است.

در ریسندگی متداول مثل بقیه ریسندگی ها مواد اولیه الیاف است. طول الیاف مهم است، الیاف بلند و الیاف کوتاه هر کدام سیستم ریسندگی متفاوتی دارند.

در سیستم ریسندگی الیاف کوتاه طول الیاف کمتر از 50میلی متر است. الیاف پنبه و الیاف مصنوعی ای که با الیاف پنبه مخلوط می شوند در این سیستم تغذیه می شوند. در ریسندگی پنبه ای برای تولید نخ از ماشین های شانه دار و بدون شانه (کارد شده) استفاده می شود. ماشین های شانه دار آرایش در طول الیاف ایجاد می کنند. نخ های که از این دستگاه ها تولید می شوند دارای استحکام زیاد هستند. نخ شانه شده قیمت بیشتری نسبت به نخ کارد شده دارد.