تاریخچه صنعت نساجی
نساجی به معنی بافندگی و ریسندگی است. صنعت نساجی شامل انواع پوشاک و منسوجات است. این صنعت شامل تمام مراحل تولید پارچه است. این مراحل تبدیل الیاف به نخ، نخ به پارچه، رنگرزی، چاپ و دوزندگی است. منسوجات در بازار جهانی دارای ارزش بالایی است. این صنعت جزء قدیمی ترین صنایع محسوب می شود چون پوشاک جزء نیازهای اولیه بشر بوده و است. دوک های سنگی در ایران در بخش های دشت نشین کاشان یافت شده است. مرغوب ترین و کهن ترین پارچه که توسط بشر بافت شد ململ داکا نام دارد. با توسعه صنعت نساجی هزینه های تولید انبوه کاهش پیدا کرد. استانداردهای صنعت نساجی ASTM است صنعت نساجی با صنعت پتروشیمی توانستند الیاف های مصنوعی را تولید کنند. الیاف به دسته ای از مواد گفته می شود که نسبت طول به عرض آن زیاد است. دارای استحکام و انعطاف پذیری بالایی است. الیاف ها شامل الیاف مصنوعی و طبیعی است که پلی استر و نایلون جزء الیاف های مصنوعی پرکاربرد هستند. تولید الیاف مصنوعی در ایران محدود است. با توسعه صنعت پتروشیمی تولید الیاف مصنوعی در صنعت نساجی رونق پیدا خواهد کرد. رنگزارهای صنعت نساجی به راکتیو، مستقیم، اسیدی، گوگردی و.... تقسیم می شوند. تجهیزات و ماشین آلات مختلف در صنعت نساجی استفاده می شود. بافندگی، ریسندگی، کنترل لبه پارچه، ساخت زیپ، برش، اندازه گیری، دوخت، خشک کن، رنگ کننده می توان نام برد. با رونق انقلاب صنعتی و ایجاد دستگاه ها و ماشین آلات صنعتی توسعه چشم گیری در صنعت نساجی ایجاد شد. چرخ نخ ریسی، ماشین بافندگی موتوری، دستگاه پنبه زنی مکانیکی، ماشین بافندگی ژاکارد جزء دستگاه های اولیه بودند. ژاکارد ساخت طرح و الگوهای متنوع را روی پارچه ایجاد می کرد. بزرگترین صادرکنندگان پارچه چین، هند، ایتالیا، بنگلادش هستند. بزرگ نرین صادرکنندگان پوشاک چین، بنگلادش، هند، ترکیه و اندونزی هستند. واردکنندگان پوشاک آمریکا، آلمان، ژاپن، فرانسه هستند.